แบ่งปันจากใจถึงใจ

รถไอศกรีมปีบแตรดังขณะขับไปทั่วหมู่บ้าน เสียงดังเร้าใจบวกกับอากาศร้อนรุ่ม ทำให้เด็กน้อยวัยเจ็ดขวบอย่าง ตี๋น้อยรีบขอเงินคุณตา แล้ววิ่งออกไปร้องเรียกรถขายไอศกรีม พอรถจอดหน้าบ้าน ตี๋น้อยก็เลือกไอศกรีมรสโปรดสามอันและจ่ายเงิน แล้วก่อนจะกลับเข้าบ้าน ตี๋น้อยได้มองหน้าคนขายไอศกรีมและถาม
“พี่ๆ ทำไมวันนี้ทำหน้าบูดครับ อากาศร้อนเหรอครับ”“อากาศมันก็ร้อนนะ น้อง พี่เลยรู้สึกเบื่อ ไม่มีกะจิตกะใจจะขายของ” คนขายว่า
“อ้าว เบื่อทำไมครับ ผมเห็นพี่เข้ามาขายที่หมู่บ้านนี้บ่อยๆ แล้วก็ขายดีด้วยไม่ใช่เหรอครับ” เด็กชายทำหน้างง
“อือ พี่ยอมรับว่าขายที่หมู่บ้านนี้ดีมาก แต่พี่ก็ยังเบื่อๆ เซ็งๆ อะ”
ตี๋น้อยจ้องหน้าคนขายพลางคิดอะไรบางอย่างแบบคนที่มีประสบการณ์น้อย นึกเพียงความสุขตรงหน้าเท่านั้น
“ถ้าพี่เบื่อ พี่เปิดดูหนังฟรีไปขายไปด้วยสิครับ ผมรับรองพี่จะหายเบื่อเลยล่ะครับ”
“ดูหนังฟรี?”
“ใช่ครับ เวลาเบื่อหรือว่างๆ ที่บ้านของผมดูกันแทบทุกคนเลยครับ” เด็กชายบอกกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มจนคนขายไอศกรีมน่าจะซึมซับความสุขได้จึงเอ่ย
“เอิ่ม ดูผ่านโทรศัพท์มันก็สะดวกดี พกพาไปไหนก็ได้ด้วย พี่จะลองดู ขอบใจน้องมากนะ”
“ไม่เป็นไรครับ มีอะไรเราก็แบ่งปันกันได้ครับ ผมเข้าบ้านก่อนนะครับ จะไปดูหนังต่อครับ” พูดจบ ตี๋น้อยก็วิ่งปร๋อเข้าบ้าน แล้วตรงไปที่หน้าจอทันที โดยไม่ได้หันไปดูว่า คนขายไอศกรีมกำลังทำตามที่เด็กชายแนะนำ
ตี๋น้อยดูหนังไปทานไอศกรีมไปอย่างบันเทิงและเพลิดเพลิน
วันรุ่งขึ้น เสียงแตรของรถขายไอศกรีมก็ดังใกล้ๆ กับบ้านของตี๋น้อยอีก แต่วันนี้มีเสียงพูดคุยแทรกไปด้วย ตี๋น้อยรีบวิ่งออกไปหน้าบ้าน แล้วสั่งซื้อไอศกรีม ซึ่งวันนี้เป็นของคุณตา
“พี่ครับ เอาไอศกรีมกะทิสองถ้วยครับ”
“น้องนั่นเอง วันนี้ซื้อให้ใครเหรอ” คนขายถาม
“ผมซื้อให้คุณตาครับ คุณตาชอบทานไอศกรีมกะทิครับ” ตี๋น้อยตอบ
“อ่อ ได้เลยๆ” คนขายว่าพลางหยิบไอศกรีมใส่ถุงสามชิ้นและเอ่ย
“พี่แถมให้น้องอันหนึ่งด้วยนะ”
“อ้าว พี่แถมให้ผมทำไมครับ ของซื้อของขายนะครับ” เด็กน้อยพูดอย่างเกรงใจ
“พี่ให้เพราะเมื่อวานน้องช่วยแนะนำให้พี่หายเบื่อ ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกนะ รับไปเถอะ”
“เอ่อ ผม ผม” ตี๋น้อยอ้ำอึ้ง
“ถือว่า พี่ขอบใจในน้ำใจของน้องที่แบ่งปันให้พี่นะ” คนขายให้เหตุผลเพิ่มเติม
“แต่ผมไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนนะครับ”
“พี่เข้าใจ เอาเป็นว่า ครั้งนี้น้องรับของแถมจากพี่ไปเถอะนะ ครั้งหน้าพี่จะไม่ให้แล้ว แบบนี้ดีไหม”
ตี๋น้อยยิ้มจนตาเหยียดเป็นเส้นตรงพลางผงกหัว แล้วรับถุงไอศกรีมจากคนขายพลางเอ่ยขอบคุณ ก่อนจะกลับเข้าบ้าน พอเห็นของในถุงคุณตาจึงถามไถ่
“ทำไมได้ของมาสามชิ้นล่ะ”
“พี่เขาแถมให้ผมหนึ่งชิ้นครับ ตา” ตี๋น้อยตอบ ครั้นเห็นสีหน้าที่มีเครี่องหมายคำถามของคุณตา ตี๋น้อยจึงชี้แจงเพิ่ม
“คือ เมื่อวานผมบอกเรื่องดูหนังแบบไม่เสียเงินกับพี่เขาครับ เพราะพี่เขาบอกว่า เขาเบื่อน่ะครับ”
“ก็แสดงว่า เขาทำตามที่ตี๋น้อยแบ่งปัน แล้วเห็นผลดีสินะ”
“คงจะอย่างนั้นครับ”
“ดีแล้วล่ะ การแบ่งปันเป็นเรื่องที่ดี แล้วนี่เขาก็มีน้ำใจแบ่งปันกลับมาให้ด้วย ดีจริงๆ แต่ตี๋น้อยอย่าได้คิดจะเอาของใครเขาอีกนะ จำไว้ การแบ่งปันอย่าได้หวังผลตอบแทน” คุณตาสอนตี๋น้อยเหมือนที่เคยสอนเสมอมา
“ครับ ตา ผมจะไม่หวังสิ่งใดครับ”
“ดีมาก ไปดูหนังต่อเถอะ”
“ครับ ตา” ตี๋น้อยยิ้มสดใสด้วยความดีใจที่ได้แบ่งปันให้คนมีความสุข ตี๋น้อยจะทำอีกเสมอๆ เพราะมันเป็นสิ่งที่ดีทั้งต่อตัวผู้ให้และผู้รับ